“พระกรุนาดูน” นิพนธ์ ยศดา

มองอย่างเซียน เชิด ขันตี ณ พล

คนในวงการพระเครื่องขนานนาม “เซียนพนธ์” ชื่อจริง “นิพนธ์ ยศดา” ผอ.โรงเรียนดงบังพิสัยนวการนุสรณ์ อ.นาดูน จ.มหาสารคาม เป็นอีกคนหนึ่งซึ่งชอบสะสมพระเครื่องและเครื่องรางของขลังมานานกว่า 30 ปี  จนเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีของบรรดานักสะสมนิยมพระเครื่องเมืองมหาสารคาม

“พุทธศาสนาสอนให้เชื่อในเรื่องของกฎแห่งกรรม หากทำดีจะต้องได้ดีทำชั่วต้องได้ชั่ว หากเราประกอบแต่ความดีงามเป็นคนมีเมตตาธรรมต่อสรรพสัตว์ร่วมโลก พุทธคุณย่อมจะคุ้มครองเราตลอดไปแม้เข้าตาจนก็ยังแคล้วคลาดปลอดภัย” เป็นหลักในการดำเนินชีวิตประจำตัวของเซียนพนธ์ ยศดา

อาจารย์นิพนธ์ เป็นชาวมหาสารคาม อายุ 52 ปี เกิดเมื่อปี พ.ศ.2505 จบการศึกษาสูงสุดระดับปริญญาเอก สาขาบริหารจัดการการศึกษา รุ่นที่ 3 จากมหาวิทยาลัยมหาสารคาม

รับราชการเริ่มบรรจุเป็นข้าราชการครูครั้งแรกในปี พ.ศ.2523 ที่โรงเรียนบ้านเหล่ายาว อ.บรบือ จ.มหาสารคาม ชีวิตเส้นทางการรับราชการก้าว หน้าโดยลำดับ จากครูธรรมดาขึ้นตำแหน่งผู้บริหาร พ.ศ.2536 อาจารย์ใหญ่โรงเรียนบ้านศาลา อ.บรบือ และ พ.ศ.2543 ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านดอนงัว อ.บรบือ
พ.ศ.2556 ย้ายมาดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการโรงเรียนดงบังพิสัยนวการนุสรณ์ จนถึงปัจจุบัน

แม้จะมีหน้าที่การงานผอ.โรงเรียน แต่ยามว่างจากงานประจำจะใช้เวลาส่วนตัว ศึกษาหาข้อมูลเกี่ยวกับพระเครื่องวัตถุมงคล โดยเฉพาะวัตถุมงคลสายเมืองสมุทรปราการ พร้อมทั้งนำกล้องมาส่องดูพระเครื่องด้วยความนิยมชมชอบรวมทั้งพูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์วิชาความรู้ทางด้านพระเครื่องกับเซียนพระรุ่นเล็กรุ่นใหญ่

หลังจากที่เข้ารับราชการ หากมีเวลาว่างจากงานประจำที่โรงเรียน ผอ.นิพนธ์มักจะพาครอบครัวไปไหว้พระทำบุญตามวัดต่างๆ เป็นประจำ สำหรับพระเกจิอาจารย์ที่เคารพศรัทธาไปกราบไหว้เป็นประจำ คือ หลวงปู่สิงห์ คัมภีโร วัดบ้านศรีสุข อ.กันทรวิชัย จ.มหาสารคาม และอดีตพระเกจิอาจารย์ในท้องถิ่นที่ละสังขารไปนานแล้วอาทิ หลวงปู่สาธ์ วัดบ้านเหล่า, หลวงปู่ป้อ วัดบ้านเอียด, หลวงปู่ซุน วัดบ้านเสือโก้ก, หลวงปู่ออน วัดบ้านดอนกลอย เป็นต้น

อาจารย์นิพนธ์บอกเล่าเรื่องราวความชื่นชอบการสะสมพระเครื่องสายเมืองมหาสารคาม ว่า ให้ความสนใจมาตั้งแต่สมัยยังเป็นเด็กเรียนชั้นประถมศึกษา พระเครื่องที่ห้อยคอครั้งแรกที่จำได้ คือ หลวงปู่ทวดเนื้อว่านไม่ทราบรุ่น โดยบิดาเป็นผู้มอบให้เพราะเห็นว่าเป็นบุตรชายที่ชอบเล่นปีนป่ายต้นไม้ จึงมอบพระให้ห้อยคอติดตัว เพื่อปกป้องภยันตราย ปัจจุบันพระเครื่ององค์นี้มอบให้บุตรชายไปแล้ว

เซียนพนธ์ สะสมวัตถุมงคลเหรียญพระเกจิคณาจารย์ท้องถิ่น โดยเก็บทุกเหรียญที่เป็นเหรียญ จ.มหาสารคาม โดยเก็บสะสมมานานนับสิบปีจนถึงปัจจุบัน มีไม่ต่ำกว่า 200 เหรียญ กล่าวได้ว่าเป็นผู้ที่มีเหรียญพื้นที่มากที่สุดก็ว่าได้

ปัจจุบันพระเครื่องที่ห้อยคอ ผอ.นิพนธ์ คือ พระกรุพระธาตุนาดูน เป็นพระแผงพิมพ์นาค ปรกเล็กตัด 9 เลี่ยมทองห้อยคอเพียงองค์เดียว

“พระกรุพระธาตุนาดูนองค์นี้ รักหวงแหน เช่ามาจากคนรู้จักกันเมื่อเกือบสิบปีที่แล้ว เป็นพระกรุที่เก่าแก่อายุกว่าพันปี สมัยทวารวดี มีความเชื่ออย่างแรงกล้าว่าพุทธคุณของพระกรุพระธาตุนาดูน มีครบทุกด้าน สำคัญที่สุดคือตนเป็นคนมหาสารคาม ดินแดนพุทธมณฑลอีสาน พระกรุพระธาตุนาดูนจึงถือเป็นอัตลักษณ์ของมหาสารคาม ในฐานะที่ตนเป็นคนมหาสารคาม จึงต้องหาพระกรุพระธาตุนาดูน สักการบูชาติดตัว เพื่อความเป็นสิริมงคล”

เซียนพนธ์กล่าวทิ้งท้ายว่า สิ่งสำคัญสำหรับนักสะสมพระเครื่องพระรุ่นใหม่นั้น ควรมีสัมมาคารวะต่อผู้ใหญ่ มีความอ่อนน้อมถ่อมตน มีความกตัญญูรู้คุณ ผู้ใหญ่ที่เคยให้ความรู้ ให้วิชาและสอนการดูพระเครื่อง แค่ครั้งเดียวก็ถือว่าเป็นอาจารย์แล้ว อย่าลืมบุญคุณครูบาอาจารย์ที่ให้วิชา ถ้าทำได้จะทำให้เจริญรุ่งเรือง ประสบความสำเร็จในวิชาชีพและในวงการพระเครื่องด้วย

ขอบคุณเนื้อหาข่าวจาก นสพ.ข่าวสด