ธรรมะ

“บุญ แปลตามศัพท์ว่า ชำระ ฟอกล้าง ท่านแสดงว่าแบ่งเป็น ๒ ส่วน คือ บุญที่เป็นส่วนของเหตุได้แก่ความดีต่างๆ เรียกว่าเป็นบุญ เพราะเป็นเครื่องชำระฟอกล้างความชั่ว บุญส่วนที่เป็นผลคือความสุข บุญที่เป็นส่วนเหตุ คือความดีเกิดจากการกระทำ ถ้าอยู่เฉยๆ ไม่ทำก็ไม่เกิดเป็นบุญขึ้น การทำบุญนี้เรียกว่าบุญกิริยา จำต้องมีวัตถุ คือ สิ่งเป็นที่ตั้ง

“…ครูบาอาจารย์ทั้งหลายท่านจึงต้องสอน เอาความโง่ของพวกเราออก เอาความดีมาใส่แทนให้ เราก็จงรับไปปฏิบัติซี…เอามาแล้วก็เอามาวางไว้เฉยๆ มันจะได้ประโยชน์อะไรเล่า…” หลวงปู่จวน กุลเชฏโฐ คิดโค่นล้มทำลายสถาบัน…เป็นบาปกรรม เป็นโทษแก่ตน “ต้องมีการสงเคราะห์บำรุงซึ่งกันและกัน แบ่งสรรปันส่วน มีความเห็นพร้อมเพรียงกัน มีทิฏฐิเสมอกัน มีความสามัคคีปรองดองกัน ไม่แตกแยก รักษาพัฒนาบำรุงชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ของตน อย่าไปคิดโค่นล้มทำลาย เป็นของไม่ดี

“พระราชปุจฉา กับ หลวงปู่ฝั้น อาจาโร” พระราชปุจฉา : ทำอย่างไร ประเทศชาติประชาชน จะอยู่ดีกินดี มีความสามัคคีปรองดองกัน หลวงปู่ฝั้น : ให้เข้าหาพระศาสนา เพราะศาสนาสอนให้ละชั่ว กระทำความดี ทำใจให้ผ่องใส พระราชปุจฉา : คนส่วนมากทำดี คนส่วนน้อยทำชั่ว